اثربخشی درمان شناختی- رفتاری بر سلامت روان جانبازان مبتلا به اختلال استرس پس از سانحه تحت درمان دارویی

اهداف: اختلال استرس پس از سانحه، یک اختلال اضطرابی مزمن است که با تغییرات رفتاری و فیزیولوژیک همراه است. براساس مطالعات انجام شده‏، درمان شناختی- رفتاری یکی از درمان­های روان شناسی است که معیارهای لازم برای یک درمان خوب را دارد. هدف از پژوهش حاضر، بررسی اثربخشی درمان شناختی- رفتاری بر سلامت روانی جانبازان دارای اختلال استرس پس از سانحه تحت درمان دارویی طولانی بود. ابزار و روش ها: در این پژوهش نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون- پس آزمون که در سال 1393 انجام شد، نمونه ای شامل 20 جانباز مبتلا به اختلال استرس پس از سانحه و تحت درمان دارویی با روش نمونه گیری در دسترس انتخاب و به صورت تصادفی در دو گروه آزمایش و کنترل تقسیم شدند. ابزار گردآوری داده ها پرسش نامه سلامت روان گلدبرگ بود که آزمودنی های هر دو گروه قبل از مداخله آزمایشی، آن را تکمیل کردند. سپس مداخله درمانی شناختی- رفتاری طی 8 جلسه روی گروه آزمایش انجام شد، در حالی که گروه کنترل مداخله ای دریافت نکردند. سپس هر دو گروه مجدداً پرسش نامه سلامت روان را تکمیل نمودند. داده­ها با استفاده از تحلیل آماری کوواریانس چندمتغیره تجزیه و تحلیل شدند. یافته ها: در مرحله پس آزمون، در میانگین نمرات گروه آزمایش در مقایسه­ با گروه کنترل در ابعاد چهارگانه سلامت روان کاهش معنی داری مشاهده شد (05/0p<). نتیجه گیری: درمان شناختی- رفتاری، مداخله بالینی موثری در بهبود علایم جانبازان مبتلا به اختلال استرس پس از سانحه است و می تواند به ارتقای سطح سلامت روان و کیفیت زندگی آنان کمک کند.